Relikty glacjalne
Relikty glacjalne to organizmy, które przetrwały z okresu lodowcowego. W czasie tego okresu niektóre gatunki rozszerzały swoje zasięgi na obszary położone bardziej na południe niż ich naturalne siedliska. Pomimo ocieplenia klimatu, wiele z tych gatunków przetrwało, zamieszkując refugia, takie jak tereny górskie czy torfowiska, które oferowały sprzyjające warunki klimatyczne.
Reklama
Przykłady reliktów glacjalnych w florze Polski
- Brzoza karłowata (Betula nana)
- Brzoza niska (Betula humilis)
- Dębik ośmiopłatkowy (Dryas octopetala)
- Malina moroszka (Rubus chamaemorus)
- Wierzba lapońska (Salix lapponum)
- Wierzba zielna (Salix herbacea)
- Wierzba żyłkowana (Salix reticulata)
- Bażyna czarna (Empetrum nigrum subsp. nigrum)
- Bażyna obupłciowa (Empetrum nigrum subsp. hermafroditum)
- Skalnica śnieżna (Saxifraga nivalis)
- Zimoziół północny (Linnaea borealis)
- Błotniszek wełnisty (Helodium blandowii)
- Szarota drobna (Gnaphalium supinum)
Przykłady reliktów glacjalnych w faunie Polski
- Ryjówka średnia (Sorex caecutiens)
- Zając bielak (Lepus timidus)
- Skrzelopływka bagienna (Branchinecta paludosa)
- Pająk (Bathyphantes eumenis)
Relikty glacjalne mają istotne znaczenie w badaniach nad biogeografią i glacjologią, dostarczając informacji o zmianach klimatycznych oraz historii rozprzestrzeniania się gatunków.
Reklama
