Rejencja Szczecińska
Rejencja szczecińska (niem. Regierungsbezirk Stettin) była prusko-niemiecką jednostką administracyjną w latach 1816–1945, obejmującą dzisiejsze Pomorze Zachodnie oraz Pomorze Przednie. Jej stolicą był Szczecin, gdzie początkowo siedziba władz mieściła się na Zamku Książąt Pomorskich, a od 1911 roku w gmachu na Wałach Chrobrego.
Podział administracyjny
W 1939 roku rejencja składała się z czterech powiatów grodzkich oraz trzynastu powiatów ziemskich.
Powiaty grodzkie
- Greifswald (do 1932 w rejencji stralsundzkiej)
- Stargard in Pommern
- Szczecin
- Stralsund (do 1932 w rejencji stralsundzkiej)
Powiaty ziemskie
- Anklam
- Cammin i. Pom.
- Demmin
- Franzburg-Barth (do 1932 w rejencji stralsundzkiej)
- Greifenhagen
- Greifswald (od 1913 bez miasta Greifswald, do 1932 w rejencji stralsundzkiej)
- Grimmen (do 1932 w rejencji stralsundzkiej)
- Naugard
- Pyritz
- Rügen (do 1932 w rejencji stralsundzkiej)
- Saatzig (siedziba w Stargard in Pommern)
- Ueckermünde
- Usedom-Wollin (siedziba w Swinemünde)
W wyniku reorganizacji administracyjnej, 1 października 1938 roku powiaty Greifenberg i Regenwalde zostały przyłączone do rejencji koszalińskiej, a 15 października 1939 roku rozwiązano powiat Randow.
Obecny status terytorialny
Obszar dawnej rejencji szczecińskiej obecnie należy do Polski, wchodząc w skład województwa zachodniopomorskiego oraz do Niemiec, w tym do kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie.
