Reichssicherheitshauptamt (RSHA)
Reichssicherheitshauptamt (RSHA), czyli Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy, był centralnym organem odpowiedzialnym za bezpieczeństwo państwowe w III Rzeszy, powstałym 27 września 1939 roku na rozkaz Heinricha Himmlera. RSHA łączył w sobie funkcje Tajnej Policji Państwowej (Gestapo), Policji Kryminalnej (Kripo) oraz Służby Bezpieczeństwa (SD), a jego głównym celem była kontrola nastrojów społecznych oraz represjonowanie rzeczywistych i wyimaginowanych wrogów reżimu.
Historia
Na czele RSHA stał Reinhard Heydrich, który kierował urzędem od 1939 do 1942 roku, kiedy to zginął w wyniku zamachu w Pradze. Jego miejsce tymczasowo zajął Bruno Streckenbach, a następnie Ernst Kaltenbrunner, który przewodził RSHA do końca wojny. RSHA nadzorował także Einsatzgruppen, odpowiedzialne za masowe morderstwa w krajach okupowanych.
Struktura
RSHA dzielił się na siedem departamentów, z których każdy miał swoje specyficzne zadania:
- Departament I: Administracja i prawo.
- Departament II: Sprawy organizacyjne i finansowe.
- Departament III: Sicherheitsdienst – wywiad wewnętrzny.
- Departament IV: Gestapo – tajna policja polityczna.
- Departament V: Policja Kryminalna (Kripo).
- Departament VI: Wywiad zagraniczny.
- Departament VII: Dokumentacja dotycząca ideologii i wrogów systemu.
Szefowie RSHA
- Reinhard Heydrich (1939-1942)
- Bruno Streckenbach (1942-1943, pełniąc obowiązki)
- Ernst Kaltenbrunner (1943-1945)
Podsumowanie
RSHA był kluczowym narzędziem terroru w III Rzeszy, odpowiedzialnym za inwigilację, represje oraz masowe morderstwa. Jego struktura i działania miały istotny wpływ na politykę bezpieczeństwa w okupowanych krajach, a także na wewnętrzne porządki w Niemczech. Historię RSHA i jego działalności można badać w kontekście szerszych zjawisk związanych z totalitaryzmem i wojną.
