Regiel Dolny w Polsce
Regiel dolny jest piętrem lasów liściastych i mieszanych w klimacie umiarkowanie chłodnym. Występuje powyżej piętra pogórza i poniżej regla górnego. W Tatrach jego wysokość wynosi od 650 do 1250 m n.p.m., a w innych pasmach górskich, takich jak Gorce, Babia Góra, Wielka Fatra, Karpaty Wschodnie, Karkonosze i Masyw Śnieżnika, waha się od 400 do 1300 m n.p.m.
Formacje roślinne
W Polsce dominującą formacją roślinną w reglu dolnym są buczyny, które w ostatnich stuleciach zostały w dużej mierze zastąpione przez sztuczne bory świerkowe. Inne typy lasów obejmują:
- dlnoreglowe bory jodłowo-świerkowe i lasy jodłowe: Abieti-Piceetum, Galio-Piceetum, Galio-Abietetum (np. doliny Strążyska i Białego w Tatrach),
- bór świerkowy na torfie: Bazzanio-Piceetum (Babia Góra, Góry Stołowe, Góry Bystrzyckie),
- jaworzyny: All. Tilio-Acerion,
- lasy łęgowe (łęgi): All. Alno-Ulmion.
Flora i gleby
Flora regla dolnego obejmuje takie gatunki jak:
- kosmatka gajowa,
- żywiec dziewięciolistny,
- żywiec gruczołowaty,
- przytulia okrągłolistna,
- przenęt purpurowy,
- starzec jajowaty,
- krokusy,
- lilia złotogłów,
- zimowit jesienny,
- paprotnica górska,
- dziewięćsił bezłodygowy.
Na tym piętrze występują gleby brunatne górskie, głównie kwaśne i zdegradowane. Średnie roczne temperatury wahają się od +4 do +6 °C, a okres wegetacyjny jest tu skrócony. Z kolei okres zalegania pokrywy śnieżnej jest dłuższy niż w niżej położonych piętrach.
Podsumowanie
Regiel dolny to istotne piętro roślinności w polskich górach, charakteryzujące się specyficznymi formacjami leśnymi, bogatą florą oraz unikalnymi warunkami glebowymi i klimatycznymi.
