Receptory chemokin
Receptory chemokin to grupa receptorów znajdujących się na powierzchni niektórych komórek, które reagują na chemokiny i pośredniczą w ich biologicznym działaniu. Mimo różnorodności, charakteryzują się podobną budową oraz mechanizmem aktywacji. Posiadają 7 pętli przenikających błonę komórkową, z fragmentami pętli drugiej i trzeciej związanymi z białkiem G. Ich struktura wykazuje konserwatywne motywy w domenach transmembranowych.
Wszystkie receptory chemokin zawierają dwie konserwatywne cysteiny: jedną w N-końcowej domenie, a drugą w trzeciej zewnątrzkomórkowej pętli, które są połączone mostkiem siarczkowym. To wiązanie jest kluczowe dla konformacji kieszeni wiążącej ligand.
Klasyfikacja receptorów chemokin
Dotychczas zidentyfikowano około 20 receptorów chemokin z transdukcją sygnału oraz 5 nietypowych receptorów bez tej transdukcji. W 1996 roku podczas Gordon Research Conference zaproponowano uproszczone nazewnictwo:
- Chemokiny CXC: CXCR[numer]
- Chemokiny CC: CCR[numer]
- Chemokiny C: XCR[numer]
- Chemokiny CX3C: CX3CR[numer]
W 2000 roku nomenklatura ta została zatwierdzona przez International Union of Pharmacology.
Znaczenie receptorów w zakażeniach
Receptory CCR5 i CXCR4 pełnią rolę koreceptorów dla ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) w procesie zakażania limfocytów T z receptorami CD4. Ponadto, czynniki etiologiczne malarii, takie jak Plasmodium vivax, Plasmodium knowlesi i Plasmodium cynomolgi, wykorzystują antygen grupy krwi Duffy (niespecyficzny receptor chemokin) na powierzchni erytrocytów, co umożliwia im zakażanie tych komórek.