Receptor limfocytu B (BCR)
Receptor limfocytu B, znany jako receptor immunoglobulinowy (BCR), to kluczowy element w układzie odpornościowym, który odpowiada za rozpoznawanie antygenów. Jest on wbudowany w błonę limfocytu B i pełni funkcję aktywującą komórkę oraz umożliwia wchłonięcie antygenu.
Budowa BCR
BCR składa się z:
- Przeciwciała umieszczonego w błonie komórkowej, które różni się od przeciwciała wydzielanego obecnością dodatkowej domeny przezbłonowej i wewnątrzkomórkowej.
- Dwóch łańcuchów polipeptydowych: Igα (CD79a) i Igβ (CD79b), które pełnią rolę białek przekazujących sygnał.
Przeciwciało wbudowane w błonę zachowuje swoistość i powinowactwo do antygenu takie samo jak jego wydzielona forma. Klasa przeciwciała w BCR jest zgodna z klasą przeciwciała, które będzie wydzielane przez dany klon limfocytów B, na przykład IgM.
Funkcje łańcuchów Igα i Igβ
Łańcuchy Igα i Igβ nie wiążą się bezpośrednio z antygenem. Ich zadaniem jest:
- Odbieranie zmian konformacyjnych przeciwciała błonowego.
- Pobudzanie kinaz odpowiedzialnych za przekazywanie sygnału do wnętrza komórki.
Rola tych łańcuchów jest analogiczna do roli CD3 w kompleksie z receptorem limfocytu T, co podkreśla ich znaczenie w komunikacji komórkowej i aktywacji odpowiedzi immunologicznej.
Kategoria
Receptor limfocytu B należy do grupy receptorów immunologicznych, które odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego.
