Rębielice Królewskie

Rębielice Królewskie to wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Popów. W latach 1975-1998 miejscowość ta należała do województwa częstochowskiego.

Środowisko naturalne

Miejscowość znajduje się w północnej części województwa śląskiego, oddalona o około 3 km od Rębielic Szlacheckich, oddzielonych rzeką Liswartą. Gleby w Rębielicach Królewskich są słabe, co utrudnia uprawę bardziej wymagających roślin. Mimo to, wieś ma dużą powierzchnię (ponad 2000 ha) i około 850 mieszkańców, a Rębielice Szlacheckie są znacznie mniejsze (około 520 mieszkańców).

Historia

Od pierwszej wzmianki (XIII wieku)

Rębielice po raz pierwszy wzmiankowane są w dokumentach z 1266 roku. W XIII wieku wieś była własnością różnych właścicieli, a w kolejnych wiekach przeszła przez różne etapy administracyjne i własnościowe. Najwcześniejsze informacje dotyczące Rębielic Szlacheckich datowane są na 1520 rok.

Właściciele miejscowości od XIII do XVIII wieku

Pierwszym potwierdzonym właścicielem Rębielic był Bolesław Pobożny. W historii miejscowości wymienia się wielu właścicieli, w tym Dzierżykraja Tłuka, Heinka z Przemykowa oraz Klemensa z Moskorzewa. W XVIII wieku Rębielice przeszły w ręce rodu Warszyckich, którego przedstawiciele, tacy jak Stanisław Warszycki, mieli znaczący wpływ na rozwój regionu.

Historia społeczno-gospodarcza w XIX-XX wieku

Po 1793 roku tereny Rębielic Królewskich i Szlacheckich zostały przyłączone do Prus, a następnie do Księstwa Warszawskiego. W 1808 roku w Rębielicach Królewskich powstała szkoła elementarna. W XIX wieku liczba mieszkańców znacznie wzrosła, osiągając 1061 w 1875 roku. Po drugiej wojnie światowej, obie miejscowości znalazły się w nowym województwie katowickim, a później przeszły zmiany administracyjne, w tym utworzenie szkół podstawowych i instytucji publicznych.