Raport Leuchtera
Raport Leuchtera, autorstwa Freda A. Leuchtera, to publikacja wydana w 1988 roku przez Samisdat Publishers w Kanadzie. Dokument ten, zatytułowany The Leuchter Report: An Engineering Report on the Alleged Execution Chambers at Auschwitz, Birkenau, and Majdanek Poland, badał rzekome komory gazowe w obozach zagłady.
Badania i wnioski
Leuchter, na zlecenie obrony Ernsta Zündela, przeprowadził badania śladów w ruinach komór gazowych, jednak bez odpowiednich zezwoleń. W wyniku chemicznych ekspertyz stwierdził, że ślady Cyklonu B były nikłe i interpretował je jako efekty dezynfekcji pomieszczeń. Na tej podstawie podważył istnienie komór gazowych służących do masowego zabijania.
Raport ten zawierał liczne błędy merytoryczne i warsztatowe, co spowodowało, że nie zyskał uznania w środowisku naukowym, a jedynie w kręgach negacjonistów. Wśród nich, David Irving ogłosił się rewizjonistą po opublikowaniu raportu.
Reakcje i dalsze badania
W latach 90. niemiecki chemik Germar Rudolf podjął się analizy tez Leuchtera, publikując w 1992 roku ekspertyzę dotyczącą wykrywalności związków cyjanowodoru w komorach gazowych Oświęcimia. W 1994 roku Instytut Ekspertyz Sądowych w Krakowie przeprowadził własne badania, które całkowicie obaliły tezy zawarte w raporcie Leuchtera.
Podsumowanie
Raport Leuchtera, pomimo swojego wpływu w kręgach negacjonistycznych, został zdyskredytowany przez późniejsze badania oraz analizy. Wnioski Leuchtera nie znalazły potwierdzenia w rzetelnych ekspertyzach dotyczących obozów zagłady.
