Rafał Kalinowski
Rafał Kalinowski, właściwie Józef Kalinowski, urodził się 1 września 1835 roku w Wilnie, a zmarł 15 listopada 1907 roku w Wadowicach. Był polskim duchownym rzymskokatolickim, karmelitą bosym, inżynierem, oficerem armii Imperium Rosyjskiego oraz powstańcem styczniowym. Kalinowski był także nauczycielem i wychowawcą, a w 1991 roku został kanonizowany przez Jana Pawła II.
Wykształcenie i kariera
Kalinowski ukończył Mikołajewską Szkołę Inżynieryjną w Petersburgu, gdzie uzyskał tytuł inżyniera i stopień porucznika. Po zakończeniu nauki pracował jako wykładowca oraz przy budowie kolei na linii Odessa-Kursk. W 1863 roku, w obawie przed udziałem w walce przeciwko Polakom, zrezygnował z kariery wojskowej i włączył się w powstanie styczniowe, obejmując funkcję ministra wojny w litewskich władzach powstańczych.
Sybir i powołanie zakonne
W marcu 1864 roku Kalinowski został aresztowany i skazany na katorgę na Syberii, gdzie pracował w warzelni soli. Po kilku latach, po częściowej amnestii, osiedlił się w Irkucku jako nauczyciel domowy. To tam odkrył swoje powołanie zakonne. W 1877 roku wstąpił do zakonu karmelitańskiego, a w 1882 roku przyjął święcenia kapłańskie.
Życie zakonne
Spędził 30 lat w zakonie, pełniąc funkcje przeora klasztorów w Czernej i Wadowicach. Zmarł 15 listopada 1907 roku. Po jego śmierci, 17 listopada 1991 roku, został kanonizowany przez papieża Jana Pawła II.
Twórczość
Kalinowski był również autorem wielu dzieł, w tym:
- Wspomnienia 1835–1877
- Listy
- Świętymi bądźcie
- Kartki z księgi mojego życia
- Maryja zawsze i we wszystkim (1901)
- Myśli i słowa
- Klasztory karmelitanek bosych w Polsce, na Litwie i Rusi
- Żywot wielebnej Matki Teresy od Pana Jezusa Marchockiej (1901)
- Cześć Matki Boskiej w Karmelu polskim (1905)
Pamięć i upamiętnienie
Imieniem Kalinowskiego nazwano Zespół Szkół Nr 1 w Krakowie oraz tunel drogowy pod dworcem kolejowym w Krakowie. W 2022 roku Poczta Polska wyemitowała znaczek upamiętniający jego osobę.
