Radruż
Radruż (ukr. Радруж) to wieś w Polsce, znajdująca się w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Horyniec-Zdrój. W przeszłości była częścią starostwa niegrodowego lubaczowskiego, a w latach 1975–1998 należała do województwa przemyskiego. Mieszkańcy Kościoła rzymskokatolickiego w Radrużu przynależą do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Horyńcu-Zdroju.
Położenie
Wieś leży przy granicy z Ukrainą, na pograniczu Roztocza i Kotliny Sandomierskiej. Charakteryzuje się wąwozami oraz strumieniem Radrużka, który łączy się z potokiem Papiernia. Powierzchnia miejscowości wynosi obecnie 22,82 km².
Historia
Po pierwszym rozbiorze Polski Radruż znalazł się w monarchii habsburskiej. W XIX wieku wieś była wielokrotnie sprzedawana, a w jej obrębie powstał folwark i dwór. W okresie międzywojennym zbudowano szkołę oraz budynek zebrań ludowych. W latach 1943–1946 miały miejsce tragiczne wydarzenia związane z nacjonalistami ukraińskimi, którzy dokonali morderstw na Polakach. Po II wojnie światowej wieś została podzielona w wyniku porozumienia granicznego, co doprowadziło do podziału Radruża pomiędzy Polskę a ZSRR. Obecnie jest to miejscowość turystyczna, znajdująca się na Szlaku Architektury Drewnianej.
Zabytki
- Unikatowy zespół cerkiewny z końca XVI w., obejmujący drewnianą cerkiew pw. św. Paraskewy, dzwonnicę oraz obronny dom diaka, otoczone kamiennym murem.
- Przycerkiewny cmentarz z kamiennymi krzyżami oraz kryptą właścicieli Radruża – Andruszewskich.
- Dwa inne cmentarze z zabytkowymi nagrobkami bruśnieńskimi.
- Drewniana cerkiew pw. św. Mikołaja Cudotwórcy z 1931 r., obecnie kościół rzymskokatolicki.
- Kamienne krzyże i kapliczki przydrożne.
