Radecz
Radecz (niem. Seifersdorf) to wieś znajdująca się w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Brzeg Dolny.
Historia
Radecz jest wsią ulicówką położoną na Wysoczyźnie Rościsławickiej. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1301 roku, gdzie występuje pod nazwą Siffridi Villa. Wieś była częścią transakcji między księciem głogowskim a klasztorem lubiąskim, która dotyczyła podziału lasów. W 1305 roku Radecz został wymieniony w Księdze fundacyjnej biskupstwa wrocławskiego.
W 1308 roku wieś nabył rycerz Merbot von Haugwitz. W 1350 roku Radecz przeszedł w ręce klasztoru lubiąskiego, a w 1774 roku do zakonu jezuitów. Od 1800 roku wieś była własnością właścicieli Brzegu Dolnego. W 1353 roku miejscowość została wymieniona w Księdze krajowej księstwa wrocławskiego wraz z kościołem, który posiadał 2 łany ziemi.
Radecz został lokowany na prawie niemieckim, z sołtysem posiadającym 2 łany ziemi, natomiast chłopi mieli po 1 łanie (łącznie 12). W 1794 roku w miejscowości powstała katolicka szkoła podstawowa, a w 1844 roku istniało już 53 domy, folwark oraz kościół katolicki filialny należący do parafii w Warzyniu. Obecny neogotycki kościół został wzniesiony w 1891 roku.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 Radecz administracyjnie należał do województwa wrocławskiego.
„`
