Rada Portu i Dróg Wodnych Gdańska
Rada Portu i Dróg Wodnych Gdańska, działająca w okresie Wolnego Miasta Gdańska, była organem odpowiedzialnym za zarządzanie portem morskim Gdańsk. Była niezależna od lokalnych władz, Polski i Ligi Narodów, co czyniło ją jednym z suwerenów tego regionu.
Rada została powołana na mocy konwencji z Paryża z 9 listopada 1920 roku, a rozpoczęła działalność 1 czerwca 1921 roku. Składała się z dwóch pięcioosobowych delegacji: polskiej i gdańskiej oraz prezydenta, który był powoływany w porozumieniu między Rządem RP a Senatem Wolnego Miasta Gdańska. W przypadku braku zgody, prezydent był wyznaczany przez Ligę Narodów spośród obywateli Szwajcarii.
Prezydent pełnił swoją funkcję przez trzyletnią kadencję i posiadał immunitet dyplomatyczny. Językami urzędowymi Rady były polski i niemiecki, a dokumenty sporządzano również po francusku.
Struktura i funkcje Rady
Rada miała organ wykonawczy w postaci dyrekcji, na czele której stał dyrektor handlowy, Polak wybierany przez Delegację Polską, oraz dyrektor techniczny, wybierany przez Delegację Gdańską. Rada dysponowała własną banderą i pieczęcią, a od 1934 roku także Strażą Portową i Wodną, złożoną z 24 funkcjonariuszy, która odpowiadała za bezpieczeństwo w porcie.
Rada została rozwiązana dekretem Alberta Forstera 1 września 1939 roku.
Prezydenci Rady Portu i Dróg Wodnych
- płk Jacques de Reynier (Szwajcar) – marzec 1921 – kwiecień 1925
- płk Hugens de Loes (Szwajcar) – kwiecień 1925 – sierpień 1931
- dr Carl Josef Benziger (Szwajcar) – sierpień 1931 – wrzesień 1934
- dr Johan Alexander Nederbragt (Holender) – wrzesień 1934 – 1 września 1939
Bibliografia
Źródło: Kolekcje NMM
Kategoria: Gospodarka Wolnego Miasta Gdańska
Kategoria: Port morski Gdańsk
