Quatrunx – Moneta Rzymska
Quatrunx, znana również jako quadrunx lub quadruncia, to moneta rzymska, która pojawiła się około 280 roku p.n.e. Jej nazwa pochodzi od połączenia słów quattuor (cztery) i unciae (uncje), co odnosi się do czterech uncji. Moneta ta była używana rzadko i była równowartością jednej trzeciej asa (triens) w obiegu na terenach wschodnioitalskich.
Historia i Właściwości
Quatrunx była emitowana od końca IV wieku p.n.e., w czasach republikańskich. Wykonywana z brązu (aes grave), miała wagę około 90 g i była oznaczana czterema punktami na awersie, co wskazywało na jej wartość 4 uncji, odpowiadającą 1/3 asa.
System Monetarny
W numizmatyce współczesnej quatrunx odnosi się do monet czterouncjowych w decymalnym systemie podziału asa. Używano jej w miastach takich jak Ariminum, Atella, Capua, Hatria, Luceria i Teanum Apulum. Warto zauważyć, że termin triens był używany do oznaczenia monet w rzymskim systemie monetarnym opartym na stopie libralnej, w którym as (as libralis) dzielono na 12 uncji. Quatrunx była natomiast stosowana w systemach, gdzie as był podzielony na 10 uncji.
