Litera Q w Alfabetach
Litera Q (w wersji minuskułowej: q) jest siedemnasta w alfabecie łacińskim i wywodzi się od greckiej litery koppa. W językach europejskich zazwyczaj występuje w połączeniu z literą U, tworząc digraf qu, który reprezentuje różne dźwięki.
Użycie w Językach
W transliteracji języka arabskiego Q oznacza dźwięk [] (zapisany jako ﻕ). W języku maltańskim litera ta jest używana do oznaczenia zwarcia krtaniowego, natomiast w języku polskim występuje głównie w zapożyczeniach.
Historia Użycia w Języku Polskim
Q pojawiła się w polskich tekstach w XVI wieku, gdzie była stosowana do zapisu połączeń dźwiękowych. Jan Kochanowski w swoim dziele „Nowy karakter polski” z 1594 roku zaznaczył, że litera ta jest rzadko używana, a Łukasz Górnicki podkreślił, że Polacy nie posługują się nią w codziennym piśmie.
Inne Reprezentacje Litery Q
- W językach europejskich: najczęściej w połączeniu qu.
- W transliteracji języka arabskiego: dźwięk []
- W maltańskim: zwarcie krtaniowe.
W skrócie, litera Q ma ograniczone zastosowanie w polskim języku, głównie w kontekście zapożyczeń oraz w historii literackiej, gdzie jej użycie było podejmowane przez znane postacie literackie.
