PZL P.24
PZL P.24 to polski myśliwiec, który został zaprojektowany przez inżyniera Wsiewołoda Jakimiuka i produkowany w Państwowych Zakładach Lotniczych (PZL) w latach 1936–1939. Jego konstrukcja opierała się na metalowym górnopłacie z płatem Puławskiego, a samolot był wyposażony w stałe podwozie.
Historia
Początki PZL P.24 sięgają utworzenia PZL w 1928 roku, kiedy to rozpoczęto prace nad nowoczesnym myśliwcem. Prototyp P.1 oblatano w maju 1933 roku. W 1934 roku ustanowiono na nim rekord prędkości dla samolotów myśliwskich z silnikiem gwiazdowym, osiągając 416 km/h. W 1936 roku oblatano wersję seryjną P.24, a w kolejnych latach wprowadzono różne wersje, w tym P.24B, C, E, F i G, które różniły się uzbrojeniem oraz mocą silnika.
Udział w walce
PZL P.24 był wykorzystywany przez siły powietrzne Turcji, Rumunii, Bułgarii i Grecji. Lotnictwo greckie skutecznie używało tego samolotu w walkach z włoskimi siłami w latach 1940–1941, mimo przewagi w liczbie samolotów wroga.
Opis techniczny
- Typ: górnopłat zastrzałowy.
- Podwozie: stałe, dwukołowe.
- Kabina: jednomiejscowa, zamknięta.
- Uzbrojenie: 2 działka kal. 20 mm i 2 karabiny maszynowe kal. 7,9 mm lub 4 karabiny maszynowe.
- Silnik: Gnome-Rhône 14K (930 KM) w wersjach A, B, C, E; Gnome-Rhône 14N (970 KM) w wersjach F i G.
Wersje
- P.24/I: prototyp.
- P.24/II: drugi prototyp.
- P.24/III: wzór dla egzemplarzy seryjnych.
- P.24A: pierwsza wersja seryjna.
- P.24B, C, E, F, G: różne wersje myśliwca.
- P.24H: prawdopodobnie dla Polski.
- P.24J: wersja eksportowa.
Muzealne P.24
W muzeum w Stambule znajduje się egzemplarz PZL P.24G. Istnieją niepotwierdzone informacje o kilku innych egzemplarzach w Turcji.
