PZL M18 Dromader
PZL M18 Dromader to polski samolot rolniczo-gaśniczy, który został opracowany przez PZL Mielec w oparciu o licencję amerykańskiej firmy Rockwell, znanej z modelu S-2R Thrush Commander. Dromader jest dolnopłatem o całkowicie metalowej konstrukcji, wyposażonym w silnik tłokowy ASz-62IR.
Historia
Projekt M-18 Dromader rozpoczął się w 1974 roku pod kierunkiem mgr inż. Józefa Oleksiaka. W porównaniu do S-2R, wprowadzono znaczące zmiany, w tym nowy silnik i zmodyfikowane podzespoły. Prototyp oblatano 27 sierpnia 1978 roku. Samolot zdobył uznanie na rynku międzynarodowym i doczekał się kilku wersji, takich jak:
- M-18A – z fotelem mechanika za kabiną pilota
- M-18B – z maksymalnym ładunkiem do 2200 kg
- M-18BS – wersja szkolna, dwuster
Na jego podstawie powstały również prototypy takich modeli jak M-21, M-24 i M-25. Łącznie wyprodukowano 759 egzemplarzy Dromadera, z czego wiele zostało wyeksportowanych, w tym ponad 200 do Stanów Zjednoczonych. Obecnie prowadzone są remonty starszych samolotów, z modernizacją silników i wyposażenia.
Konstrukcja
Dromader to jednosilnikowy dolnopłat o stałym, trójkołowym podwoziu z kółkiem ogonowym. Posiada zbiornik chemikaliów lub wody przed kabiną pilota. Kluczowe dane techniczne to:
- Rozpiętość skrzydeł: 17,7 m
- Długość: 9,47 m
- Wysokość: 3,70 m
- Powierzchnia nośna: 40,00 m²
- Masa własna: 2710 kg
- Masa paliwa: 285 kg
- Masa chemikaliów: 1050–1850 kg
- Masa całkowita: 5300 kg
- Prędkość maksymalna: 256 km/h
- Prędkość minimalna: 109 km/h
- Prędkość wznoszenia: 6,9 m/s
- Pułap: 6500 m
- Rozbieg: 200 m
- Zasięg: 520 km
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Bronowicki, Pilot doświadczalny, Altair, Warszawa 2014.
Kategoria: Polskie samoloty rolnicze, Kategoria: Samoloty PZL
