„`html
PZL Ł.2
PZL Ł.2 (PZL Ł-2) to dwumiejscowy samolot łącznikowy i towarzyszący, zaprojektowany przez inżynierów Jerzego Dąbrowskiego i Franciszka Kotta, produkowany przez Państwowe Zakłady Lotnicze w Warszawie w latach 1930-1931.
Specyfikacja
- Typ: samolot łącznikowy i towarzyszący
- Konstrukcja: górnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe
- Załoga: 2
- Data oblotu: grudzień 1929
- Moc silnika: 249 KM (176 kW)
- Rozpiętość: 13,40 m
- Długość: 7,92 m
- Wysokość: 2,70 m
- Powierzchnia nośna: 25,80 m²
- Masa startowa: 1 280 kg
- Prędkość maksymalna: 183 km/h
- Pułap: 4 730 m
- Zasięg: 660 km
- Uzbrojenie: 1 karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm (ruchomy, obserwatora)
Historia
Samolot oblatano na początku 1930 roku, a w tym samym roku zaprezentowano go na pokazach lotniczych w Brnie i Bukareszcie. W 1931 roku kapitan Stanisław Skarżyński oraz inżynier Andrzej Markiewicz wykonali lot dookoła Afryki, pokonując 25 050 km, co stanowiło pierwszy długi rajd na samolocie polskiej konstrukcji.
Produkcja wyniosła jedynie 31 egzemplarzy z zamówionych 60, co było wynikiem prób porównawczych, które wskazały na konkurencyjność samolotu Lublin R.XIII, przy niższej cenie. W konsekwencji PZL skoncentrował się na rozwoju samolotów o konstrukcji całkowicie metalowej.
Służba w lotnictwie
Do polskiego lotnictwa wprowadzono 29 samolotów PZL Ł.2a.
Opis techniczny
Samolot PZL Ł.2 to dwumiejscowy górnopłat z konstrukcją z kratownicy duralowej, krytej płótnem. Posiada klasyczne dwukołowe podwozie z płozą ogonową oraz otwartą kabinę pilota i obserwatora. Silnik gwiazdowy Škoda-Wright „Whirlwind” J-5A jest osłonięty pierścieniem Townenda.
Wersje
- PZL Ł.2 – prototyp
- PZL Ł.2a – wersja seryjna
Podsumowanie
PZL Ł.2 stanowi ważny element historii polskiego lotnictwa, łącząc innowacyjną konstrukcję z osiągnięciami w dziedzinie lotów długodystansowych.
„`
