PZL.50 Jastrząb
PZL.50 Jastrząb to prototyp polskiego samolotu myśliwskiego, stworzony przez inżyniera Wsiewołoda Jakimiuka w Państwowych Zakładach Lotniczych w 1939 roku.
Historia
W połowie lat 30. XX wieku polskie lotnictwo wojskowe korzystało z górnopłatów myśliwskich PZL P.7 i PZL P.11. Choć nowoczesne, zaczęły tracić na znaczeniu w obliczu dynamicznego rozwoju lotnictwa. W odpowiedzi na te zmiany, już w połowie lat 30. zlecono rozwój nowych konstrukcji, w tym PZL.50 Jastrząb, mającego zastąpić wysłużone PZL P.11.
Prototyp ukończono w październiku 1938 roku, a jego oblot miał miejsce w lutym 1939 roku. W trakcie prac nad samolotem wystąpiły opóźnienia związane z dostawami podwozia oraz niewystarczającą mocą silnika, co wpłynęło na jego osiągi. Mimo wprowadzonych poprawek, dalszy rozwój prototypu został przerwany przez wybuch II wojny światowej.
Służba
W kwietniu 1939 roku rozpoczęto produkcję pierwszej serii pięciu maszyn, jednak z powodu inwazji niemiecko-radzieckiej żaden z samolotów nie został ukończony. Prototyp PZL.50/I ewakuowano na lotnisko w Popowie Kościelnym, jednak podczas lotu z powodu braku paliwa musiał lądować awaryjnie. Dalsze losy samolotów są nieznane.
Konstrukcja
PZL.50 to całkowicie metalowy dolnopłat z chowanym podwoziem. Kabina pilota jest zamknięta, a uzbrojenie składa się z czterech karabinów maszynowych kal. 7,92 mm oraz 100 kg bomb. Przewidywano także wersję z silniejszym uzbrojeniem i mocniejszym silnikiem.
Wersje
- PZL.50/I – pierwszy prototyp
- PZL.50/II – drugi prototyp
- PZL.50A – pierwsza wersja seryjna
- PZL.50B – planowana druga wersja seryjna
Podsumowanie
PZL.50 Jastrząb był ambitnym projektem polskiego myśliwca, jednak z powodu opóźnień i wybuchu II wojny światowej nie zdołał zrealizować swojego potencjału bojowego. Prototyp oraz plany dotyczące jego dalszego rozwoju ostatecznie zostały przerwane.
