Informacje ogólne
Producent: Państwowe Zakłady Lotnicze w Warszawie
Typ: Samolot pasażerski
Konstrukcja: Górnopłat, metalowy, z klasycznym, stałym podwoziem
Załoga: 2 osoby
Data oblotu: 8 stycznia 1932
Wycofany: 1936
Egzemplarze: 1
Napęd: 3 silniki gwiazdowe Škoda Wright Whirlwind J-5A, 9-cylindrowe, zaprojektowane przez Zygmunta Brunera i Stanisława Praussa.
Historia
W 1928 roku polskie Ministerstwo Komunikacji ogłosiło konkurs na samolot pasażerski dla Polskich Linii Lotniczych. Zwycięzcą został projekt T-600 autorstwa Zygmunta Brunera. Prototyp, oznaczony jako PZL.4, został zbudowany przez zakłady PZL i oblatany 8 stycznia 1932 roku przez Bolesława Orlińskiego.
Próby eksploatacyjne wykazały, że masa własna samolotu przekroczyła projektowaną o 22%, co negatywnie wpłynęło na osiągi. W rezultacie PZL.4 nie wszedł do produkcji, ustępując innym maszynom, takim jak Fokker F.VIIB/3M. Koszt budowy prototypu wyniósł 1.416.110 zł, co przyniosło ogromne straty dla wytwórni.
Służba w lotnictwie
Samolot, z powodu niskich osiągów, nie wszedł do produkcji i jedyny egzemplarz (SP-AGY) był wykorzystywany jedynie do prób eksploatacyjnych. W 1936 roku został przeznaczony do kasacji.
Opis techniczny
PZL.4 był całkowicie metalowym (duralowym) górnopłatem z klasycznym, stałym podwoziem. Posiadał trzy silniki Škoda-Wright Whirlwind J-5A, każdy o mocy 240 KM. Kabina mogła pomieścić 10 pasażerów oraz 2 członków załogi.
Wersje
- PZL.4 – samolot pasażerski, prototyp
Podsumowanie
PZL.4 był prototypowym samolotem pasażerskim, który nigdy nie wszedł do seryjnej produkcji z powodu niezadowalających osiągów. Mimo to, stanowi ważny element historii polskiego lotnictwa.
