PZL.3 (PZL-3) – projekt ciężkiego bombowca opracowany przez Władysława Zalewskiego w latach 1928–1930 w Państwowych Zakładach Lotniczych.
Historia
Projekt PZL.3 powstał w odpowiedzi na potrzeby polskiego lotnictwa wojskowego w zakresie bombowców. Oparty był na wcześniejszym modelu WZ-IX Pteranodon. Początkowo zakładano zastosowanie czterech silników – dwóch pchających i dwóch ciągnących, jednak zrezygnowano z tej koncepcji na rzecz prostszej konstrukcji. Wstępne badania wykazały dobre właściwości aerodynamiki, ale ostatecznie projekt został porzucony z powodu wysokich kosztów. Niektóre z założeń wykorzystano w późniejszym projekcie PZL.37 Łoś. W 1933 roku we Francji powstał podobny model – Potez 41 BN4.
Służba w lotnictwie
PZL.3 nie przeszedł do fazy produkcji i nie służył w lotnictwie.
Opis techniczny
PZL.3 był wolnonośnym dolnopłatem czterosilnikowym z podwójnym usterzeniem pionowym. Napęd stanowiłyby dwie pary silników Bristol „Jupiter” o mocy 520 KM każdy. Kadłub wykonany był z duraluminium, co zapewniało nowoczesność konstrukcji. Samolot miał być uzbrojony w trzy ruchome karabiny maszynowe i zdolny do przenoszenia 3000 kg bomb.
Wersje
- PZL.3 – projekt czterosilnikowego bombowca.
Bibliografia
- Brak szczegółowych źródeł.
Kategoria: Samoloty PZL
Kategoria: Polskie samoloty bombowe
