Puszcza Piska
Puszcza Piska, znana również jako Puszcza Jańsborska, to największy kompleks leśny na Mazurach, obejmujący około 100 tys. ha. Połowa jej obszaru znajduje się w Mazurskim Parku Krajobrazowym. Puszcza leży na terenie 16 gmin w trzech województwach: warmińsko-mazurskim, podlaskim i mazowieckim.
Fauna i flora
Puszcza Piska charakteryzuje się bogatą florą, w tym lasami sosnowymi i świerkowymi, a także obecnością cennych gatunków, takich jak sosna mazurska. Wśród zwierząt można spotkać jelenie, łosie, bobry, dziki i rysie, a także wiele gatunków ptaków. Rezerwat na jeziorze Łuknajno jest szczególnie ważny dla łabędzia niemego, a symbolem parku jest bocian biały.
- Chronione rośliny: lilia złotogłów, rosiczka okrągłolistna, storczyki.
- Typowe zwierzęta: jelenie, łosie, wilki, rysie.
Geomorfologia
Obszar Puszczy Piskiej charakteryzuje się zróżnicowaną geomorfologią. Północna część obejmuje wzgórza moreny czołowej i jeziora rynnowe, natomiast w południowej dominują równiny sandrowe i doliny torfowe. Gleby w regionie są zróżnicowane, od brunatnych po torfowe.
Hydrografia
Puszcza Piska posiada rozwiniętą sieć hydrograficzną, z jeziorami takimi jak Śniardwy, Tałty i Łuknajno. Większość jezior to eutroficzne, z wyjątkiem nielicznych dystroficznych. Rzeki Krutynia i Pisa są kluczowe dla odprowadzania wód z obszaru. W regionie znajdują się także liczne torfowiska.
Historia i rekreacja
Do XVIII wieku Puszcza Piska była narażona na rabunkową gospodarkę leśną. W 2002 roku huragan spowodował znaczne zniszczenia, co wpłynęło na ekosystem. Obecnie puszcza jest miejscem do spacerów, wycieczek rowerowych oraz aktywności wodnych, jak żeglarstwo i wędkarstwo.
Rezerwaty przyrody
- Jezioro Łuknajno
- Jezioro Nidzkie
- Jezioro Pogubie Wielkie
- Krutynia
Bibliografia
- Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Mazurskie”, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Olsztynie, 2003.
- Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury. Przewodnik, Białystok, 1996.
