Punkt Laplace’a w Geodezji
Punkt Laplace’a to kluczowy element w geodezji, stanowiący końcowy punkt geodezyjny bazy triangulacyjnej. Współrzędne geograficzne (długość i szerokość) oraz azymut jednego z boków wychodzącego z tego punktu określane są metodami astronomicznymi. Punkt ten służy jako precyzyjna orientacja dla całej sieci triangulacyjnej.
Odległości i Pomiary
Odległości między punktami Laplace’a wynoszą od 70 do 200 km, co zależy od rodzaju sieci. Pomiary w tych punktach umożliwiają wyznaczenie równania Laplace’a, które określa prawidłową orientację sieci na elipsoidzie.
Baza Triangulacyjna
Baza triangulacyjna składa się z punktów geodezyjnych, tworzących sieć w postaci trójkątów. Długości boków tych trójkątów wahają się od 3 do 50 km, w zależności od potrzeb i wymaganej dokładności pomiarów. Punkty te są wykorzystywane do dalszych prac geodezyjnych.
Pochodzenie Nazwy
Nazwa punktów Laplace’a pochodzi od nazwiska znanego matematyka i astronoma Pierre Simona de Laplace’a.
