Puklerz
Puklerz, znany również jako bouclier w języku francuskim, to okrągła, wypukła tarcza używana w Europie przez piechotę oraz jazdę. Charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami, zazwyczaj średnica nie przekracza 50 cm, a waga wynosi od 8 do 15 kg.
Był to typ tarczy w pełni metalowej, z wybrzuszonym kształtem i sferycznym guzkiem pośrodku (tzw. boucle). Uchwyt wykonany był z metalu lub drewna i przebiegał wzdłuż średnicy puklerza. Puklerze były szczególnie popularne w późnym średniowieczu, zwłaszcza wśród strzelców, w tym łuczników, i były używane od około 1100 do XVIII wieku.
Funkcje i zastosowanie
Puklerz stanowił prostą, ale skuteczną ochronę przed pociskami oraz bronią białą. Często towarzyszył mu krótki miecz, tasak lub rapier. W XVII wieku puklerze były wykorzystywane przez podoficerów piechoty, którzy byli uzbrojeni w rapier oraz chronieni półpancerzem i hełmem z grzebieniem (szturmakiem lub morionem).
Najdłużej puklerze, znane jako targe, były używane przez szkockich górali, którzy posługiwali się nimi jeszcze podczas bitwy na Culloden Moor w 1746 roku, głównie przez oficerów z czołowych szeregów.
Terminologia
W literaturze puklerz może być stosowany jako archaizująca nazwa tarczy, a także odnosić się do napierśnika zbroi.
Bibliografia
- Kategoria: Tarcze
