Puchar Norwegii w piłce nożnej
Puchar Norwegii, znany jako Cupen, NM lub NM Cup, to krajowe rozgrywki piłkarskie organizowane przez Norweski Związek Piłki Nożnej (NFF) od 1902 roku. Puchar ten jest drugorzędnym, ale kluczowym wydarzeniem w norweskim futbolu, ustępującym jedynie Eliteserien. Zwycięzca otrzymuje prawo do reprezentowania Norwegii w Lidze Europy.
Historia
Pierwsza edycja Pucharu odbyła się w 1902 roku, a jego znaczenie wzrosło dopiero w 1963 roku, kiedy to mogły w nim brać udział kluby z północy Norwegii. W latach 1902–1914 oraz 1916–1938, Puchar był jedynym sposobem na wyłonienie najsilniejszej drużyny w kraju przed wprowadzeniem sezonu zasadniczego. W 2004 roku finał z 1986 roku uznano za najlepszy w historii.
Format rozgrywek
Puchar składa się z 128 drużyn, a mecze odbywają się w kilku rundach. Rozgrywki rozpoczynają się w kwietniu, a pierwsze fazy często obejmują amatorskie drużyny. Drużyny są losowane do meczów bez podziału na koszyki, a od 1998 roku rozgrywki obejmują siedem etapów, w tym finał, który odbywa się w październiku na stadionie Ullevaal w Oslo. Finał cieszy się dużym zainteresowaniem i jest transmitowany przez telewizję publiczną.
Zwycięzcy i finaliści
- Pierwszy zwycięzca: Odds BK (1902)
- Ostatni zwycięzca: Molde FK (2023)
- Najwięcej zwycięstw: Odds BK i Rosenborg BK (12)
Statystyki
W historii Pucharu Norwegii, 44 drużyny zdobyły podium. Odds BK i Rosenborg BK prowadzą w klasyfikacji z 12 zwycięstwami. Puchar ma duże znaczenie w norweskim futbolu, a bilety na mecze finałowe są trudno dostępne.
Klasyfikacja według klubów
Liderzy klasyfikacji to:
- Odds BK – 12 Pucharów
- Rosenborg BK – 12 Pucharów
Klasyfikacja według miast
Statystyki dotyczące zwycięzców według miast są dostępne, jednak szczegóły na ten temat wymagają osobnej analizy.