Ptolemeusz III Euergetes
Ptolemeusz III Euergetes (284-222/221 p.n.e.) był trzecim władcą Egiptu z dynastii Ptolemeuszy, rządzącym w latach 246-221 p.n.e. Był synem Ptolemeusza II Filadelfosa i Arsinoe I, mężem Bereniki II oraz ojcem Ptolemeusza IV Filopatora, Magasa i Arsinoe III. Po jego śmierci władzę przejął Ptolemeusz IV.
Życiorys
O wczesnym życiu Ptolemeusza III wiadomo niewiele. Jego nauczycielem był Apollonios z Rodos. W 245 p.n.e. ożenił się z Bereniką, co zjednoczyło Egipt z Cyrenajką.
Trzecia wojna syryjska
Wczesne lata panowania Euergetesa to czas trzeciej wojny syryjskiej, spowodowanej konfliktem o sukcesję po Antiochu II. Ptolemeusz, wspierając swoją siostrę, pokonał wojska Seleukosa II Kallinikosa i zdobył Syrię. Po pewnym czasie musiał wrócić do Egiptu z powodu buntów. Po stłumieniu powstania, Euergetes oddał zrabowane bogactwa świątyń egipskich ich właścicielom, co zyskało mu przychylność kapłanów. Po zawarciu pokoju w 241 p.n.e. zachował kontrolę nad południowym wybrzeżem Azji Mniejszej oraz kluczowymi wyspami.
Wojny z Macedonią
Ptolemeusz prowadził rywalizację z Macedonią, unikając bezpośrednich działań militarnych. W 245 p.n.e. przegrał bitwę morską, ale w 240 p.n.e. Macedonia zaakceptowała jego zdobycze w Tracji i Azji Mniejszej.
241-221 p.n.e.
Po 241 p.n.e. Egipt przeżywał okres pokoju i rozkwitu. Ptolemeusz wspierał rozwój kultury i budowę świątyń, w tym słynnej świątyni Horusa w Edfu. Ukończył także budowę Wielkiego Serapeum w Aleksandrii. Jego rządy przyniosły reformę kalendarza, która jednak nie zyskała popularności.
Zasięg terytorialny państwa Ptolemeusza
Za panowania Euergetesa Egipt osiągnął szczyt potęgi, obejmując poza Egiptem Cyrenajkę, Celesyrię, Fenicję, część Cylicji, Licję, Kariatę, Jonę oraz kluczowe wyspy Morza Śródziemnego.
Lata panowania
- 246-221 p.n.e.
- 247-223 p.n.e.
Tytulatura
Grecka tytulatura Ptolemeusza brzmiała: basileus Ptolemaios III Theos Euergetes I, co tłumaczy się jako „król Ptolemeusz Bóg Dobroczyńca”.
