Przemiana austenityczna
Przemiana austenityczna to proces, w którym nagrzewany ferryt przekształca się w austenit, zachodzący powyżej temperatury 727 °C. Proces ten polega na zarodkowaniu austenitu na granicach ziaren ferrytu.
Zakres występowania austenitu
Stabilny austenit występuje w określonym zakresie temperatur, który można zobrazować na wykresie żelazo-węgiel. Najwyższa temperatura, w której austenit występuje w czystej postaci, wynosi 1130 °C, a jego struktura krystaliczna może wchłonąć do 2,11% węgla.
Przemiany w różnych stopach węgla
- Stal nadeutektoidalna (zawartość węgla powyżej 0,8%):
- Podczas nagrzewania powyżej Ac1 (około 727 °C) zachodzi wydzielanie austenitu z ferrytu w perlicie.
- Austenit lokuje się na granicach płytek ferrytu i cementytu.
- Cementyt rozpuszcza się w austenicie, aż do całkowitego wykorzystania.
- Stal podeutektoidalna (zawartość węgla poniżej 0,8%):
- W procesie nagrzewania powyżej temperatury opisanej krzywą GS, austenit wydziela się z ferrytu.
- Austenit może powstawać zarówno z wolnego ferrytu, jak i z ferrytu wchodzącego w skład perlitu.
- Cementyt jest wykorzystywany do wzbogacenia austenitu w węgiel.
Całkowita przemiana austenityczna kończy się po całkowitym wykorzystaniu cementytu oraz osiągnięciu temperatury Ac3.
