Przedrostki w językoznawstwie
Przedrostek, zwany także prefiksem, to morfem dodawany na początku słowa podstawowego, który służy do tworzenia wyrazów pochodnych. Wyraz może mieć brak prefiksu, jeden lub więcej prefiksów. Wraz z innymi morfemami, takimi jak infiksy, interfiksy i sufiksy, przedrostki tworzą zrostki, czyli elementy odpowiedzialne za słowotwórstwo.
Przykłady przedrostków
- nie-doświadczony
- odjazd
Przedrostki w nazwiskach
Przedrostki są także obecne w niektórych nazwiskach. Na przykład, przedrostek fitz- w nazwiskach szkockich oznacza „syn” i pochodzi od staronormandzkiego fiz. Przykłady to:
- Fitzpatrick (syn Patryka)
- Fitzgerald (syn Geralda)
- Fitzroy (syn królewski)
Przedrostki w języku polskim
W języku polskim przedrostki pisze się zawsze razem z wyrazem. Przy dodawaniu przedrostka do nazwy własnej używa się łącznika, np. eks-Fin. Przedrostki mają wpływ na pisownię i wymowę, co objawia się w kilku zasadach:
- Nie dzieli się przedrostka przy przenoszeniu słowa do następnego wiersza.
- Gdy przedrostek zawiera samogłoskę, zaleca się podział wiersza na jego granicy.
- Granica przedrostka zwykle rozdziela sylaby.
- Czasami słychać pauzę oddzielającą przedrostek od reszty słowa.
- Granica przedrostka, która rozdziela zbitki, czytana jest oddzielnie.
Przykłady: tysiąchektarowy, hiperzespolony, bezinteresowny.
