Prusjasz I – Król Bitynii
Prusjasz I (gr. Προυσιας, Prousias) żył około 255 – 182 p.n.e. jako król Bitynii od około 229 p.n.e. Był synem i następcą Ziaelasa, nosząc przydomek „Kulawy” (gr. Χωλός, Chōlós). Na początku panowania zawarł sojusz z Macedonią, poślubiając Apamę, córkę króla Demetriusza II.
Wojna z Bizancjum
W 220 p.n.e. Prusjasz I zaangażował się w konflikt z Bizancjum, który wybuchł z powodu pobierania ceł na towary z Pontu. Rodyjczycy, będący sprzymierzeńcami Prusjasza, wezwali go do wsparcia. Prusjasz zajął tereny przy ujściu Hieron oraz obszar w Myzji, a pośrednictwo króla Kawarosa doprowadziło do zakończenia walk. Bizantyjczycy zgodzili się znieść cło dla Rodyjczyków.
Walka z Galatami
W 218 p.n.e. Prusjasz podjął walkę z Galatami, którzy stanowili zagrożenie dla miast Hellespontu. Po brutalnej bitwie zdołał zadać im poważne straty.
Ekspansja terytorialna
W 207 r. Prusjasz zajął terytorium Attalosa I, króla Pergamonu, i z pomocą Filipa V z Macedonii najechał na Kios. Mieszkańcy miasta zostali zmasakrowani lub zniewoleni. Prusjasz odbudował miasto, przemianowując je na Prusę nad Morzem.
Relacje z Rzymem
W 190 p.n.e. Prusjasz rozważał sojusz z Antiochem III, ale po przybyciu rzymskich posłów, zdecydował się na współpracę z Rzymem. Po wojnie z Seleucydami Rzymianie przyznali Pergamonowi ziemie, które wcześniej zajmował Prusjasz.
Udzielenie azylu Hannibalowi
W 190 r. Hannibal, uciekając przed Rzymianami, znalazł schronienie w Bitynii. Prusjasz, po początkowym wsparciu, zdecydował się na wydanie Hannibala Rzymianom. Hannibal, unikając tego losu, popełnił samobójstwo.
Bibliografia
- Marek Junianus Justynus, Zarys dziejów powszechnych starożytności na podstawie Pompejusza Trogusa, Pax, Warszawa 1988.
- Tytus Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta. Księgi XXXV-XL, Ossolineum & Wydawnictwo PAN, Wrocław 1981.
- Polibiusz, Dzieje, t. I i II, Ossolineum & Wydawnictwo PAN, Wrocław 1957-1962.
