Prus I – polski herb szlachecki.
Opis herbu
Herb Prus I przedstawia w polu czerwonym półtora krzyża srebrnego. Na hełmie widnieje ręka zbrojna trzymająca miecz w zgiętym łokciu. Jest to herb używany przez ród heraldyczny Prus.
Geneza rodu heraldycznego Prus
Protoplastami rodu byli bracia Windyka i Obizor, którzy przybyli na Mazowsze po klęsce II powstania pruskiego około 1270 roku. W 1345 roku książęta mazowieccy Siemowit III i Kazimierz I potwierdzili ich prawa, w tym prawo nieodpowiednie, co wyłączało ich spod jurysdykcji urzędników książęcych. Przywilej ten z czasem zyskał charakter rodowy znany jako prawo pruskie.
W drugiej połowie XIV wieku do rodu dołączyli przedstawiciele innego pruskiego rodu, a w XV wieku także małopolscy Turzynici. W XVI wieku, w okresie formowania się szlacheckich nazwisk, w ramach rodu Prus powstało wiele rodów gniazdowych, które pieczętowały się tym herbem.
Herbowni Prusa występowali głównie na Mazowszu, a także na Podlasiu i w ziemi łęczycko-sieradzkiej. Warto jednak podkreślić, że wiele informacji zawartych w herbarzach i legitymacjach szlacheckich może zawierać błędy.
Herbowni
Poniżej znajduje się przykładowa lista rodów szlacheckich pieczętujących się herbem Prus:
- Albrychowicz
- Andrzejewski
- Augustowski
- Baldowski
- Bednarski
- Bogdański
- Chodaszewicz
- Dąbrowski
- Fastowicz
- Gałecki
- Jabłonowski
- Kamiński
- Lisicki
- Maciński
- Niemczynowicz
- Olszewski
- Płonka
- Prus
- Raczkowski
- Skarga
- Witkowski
- Wysocki
- Żukowski
Uwagi
W kontekście przynależności herbowej rodów należy zachować ostrożność, ponieważ wiele danych może być nieprecyzyjnych.
Przypisy
Brak przypisów w dostępnych materiałach.
Bibliografia
Brak wskazanej bibliografii w dostępnych materiałach.
