Protokół komunikacyjny
Protokół komunikacyjny to zestaw reguł i procedur stosowanych przez urządzenia do nawiązywania łączności i wymiany danych. W telekomunikacji protokół reguluje, jak jednostki przesyłają informacje, definiując składnię, semantykę, synchronizację oraz metody naprawy błędów. Protokoły mogą być zaimplementowane zarówno w sprzęcie, jak i oprogramowaniu.
Protokoły klasyczne
Protokoły klasyczne, nawiązujące do protokołu teleksu, składają się z trzech głównych części:
- Procedura powitalna – wymiana podstawowych informacji o urządzeniach, takich jak adresy i parametry transmisji.
- Przekaz danych – właściwa wymiana informacji.
- Procedura analizy poprawności – weryfikacja przesyłanych danych oraz zakończenie komunikacji.
Protokoły te są wykorzystywane w:
- teleksach
- faksach
- modemach
- programach komputerowych
- urządzeniach, takich jak piloty telewizyjne
Protokoły internetowe
Protokoły do komunikacji w Internecie są określane przez IETF w dokumentach RFC. Proces przesyłania danych komputerowych jest skomplikowany, dlatego zorganizowany jest w warstwy, które pełnią różne funkcje. Najpopularniejszym modelem warstwowym jest Model OSI.
Przykłady popularnych protokołów komunikacyjnych to:
- HTTP (port 80)
- HTTPS (port 443)
- FTP (port 21)
Osobną kategorią są protokoły multicast, używane w transmisjach telewizyjnych i telekonferencjach, takie jak TOTEM czy Muse.
Protokoły w automatyce przemysłowej
W automatyce przemysłowej stosowane są różne protokoły, w tym:
- Modbus
- Profibus
- M-Bus
- S-Bus
- Foundation Fieldbus
- BACnet
- LonWorks
