Proprium w Liturgii Rzymskokatolickiej
Proprium (łac. proprius – „własny”) to termin stosowany w liturgii rzymskokatolickiej, odnoszący się do części tekstów, które zmieniają się w zależności od okresu roku liturgicznego i specyfiki danego obrzędu. W polskim kontekście określenie to odpowiada terminowi części zmienne.
Reklama
Części zmienne są używane w różnych okolicznościach, a wiele z nich jest specyficznych dla określonych świąt, co oznacza, że pojawiają się jedynie raz w roku. Inne mogą być wykorzystane przy różnych świętach o podobnym charakterze, na przykład świętych męczenników czy biskupów.
Rodzaje Proprium
W ramach proprium wyróżniamy różne kategorie, takie jak:
Reklama
- Proprium missae – części zmienne mszy, które są dostosowane do konkretnego okresu lub święta w roku liturgicznym.
- Proprium de tempore – dotyczy okresów liturgicznych, takich jak Adwent, Wielki Post czy Okres Zwykły.
- Proprium de sanctis – odnosi się do wspomnień liturgicznych świętych oraz postaci otoczonych kultem.
Proprium odgrywa kluczową rolę w liturgii, pozwalając dostosować obrzędy do specyficznych wydarzeń i okresów w kalendarzu kościelnym.
Reklama
