Propaganda sukcesu
Propaganda sukcesu to strategia komunikacyjna, która wyolbrzymia osiągnięcia rządu, minimalizując problemy i zrzucając odpowiedzialność na poprzedników lub wrogie siły. Tego rodzaju propaganda może wpłynąć na pozytywne postrzeganie okresu, który w rzeczywistości nie był uznawany za udany.
Okres rządów Edwarda Gierka
W Polsce przykład propagandy sukcesu można zaobserwować w latach 70. XX wieku za rządów Edwarda Gierka. Propaganda opierała się na chwytliwych hasłach, takich jak: „aby Polska rosła w siłę, a ludzie żyli dostatniej” oraz „cud gospodarczy”.
Aby uwiarygodnić te twierdzenia, przedstawiano dane dotyczące produkcji węgla kamiennego, energii elektrycznej, stali i innych sektorów, ignorując przy tym fakt, że technologie były przestarzałe i szkodliwe dla środowiska. Wysoka produkcja wynikała z niskich płac i niebezpiecznych warunków pracy.
Obraz rzeczywistości w propagandzie był sprzeczny z codziennym życiem obywateli, którzy zmagali się z niskimi dochodami i brakiem towarów konsumpcyjnych. Wiele osób zdobywało potrzebne artykuły dzięki koneksjom rodzinnym lub korupcji.
- W 1980 roku Polak musiał pracować 37 godzin na zakup jednej męskiej koszuli, podczas gdy Japończyk potrzebował zaledwie 2 godzin.
- Zakup telewizora czarno-białego wymagał od Polaka 370 godzin pracy, a od Japończyka tylko 9 godzin i 15 minut.
Różnice te kontrastowały z życiem nomenklatury PRL, która korzystała z licznych przywilejów, takich jak talony na zakupy, tanie daczki i specjalne sklepy, co wskazywało na ich odizolowanie od rzeczywistych problemów społecznych.
Podsumowanie
Propaganda sukcesu w Polsce w latach 70. XX wieku ilustruje, jak rząd Edwarda Gierka manipulował rzeczywistością, aby budować pozytywny wizerunek, mimo powszechnych trudności społecznych i ekonomicznych. Kontrast między propagandą a rzeczywistością miał daleko idące skutki dla percepcji rządów i jakości życia obywateli.
