Promienice
Promienice, znane także jako radiolarie, to gromada promienionóżek (Actinopoda), które występują wyłącznie w planktonie mórz o pełnym zasoleniu. Można je znaleźć w różnych warstwach wód, sięgających do głębokości 5000 m. Większość gatunków promienic ma szkielet, który często wykazuje skomplikowaną strukturę, zbudowany z krzemionkowych igiełek lub koronkowych płytek. Organizmy te charakteryzują się porowatą błoną oddzielającą ektoplazmę od endoplazmy, w której znajdują się wodniczki regulujące zanurzenie. Promienice poruszają się przy pomocy retikulopodiów i osiągają wielkość około 0,2 mm. Są drapieżnikami i wykazują właściwości fluorescencyjne.
Rozmnażanie
Promienice rozmnażają się zarówno bezpłciowo (pączkowanie, podział), jak i płciowo. Sposób podziału szkieletu różni się w zależności od gatunku. Niektóre gatunki dzielą szkielet na pół, podczas gdy inne osobniki potomne odłączają się od organizmu macierzystego i później same wytwarzają szkielet.
Systematyka
Promienice dzielą się na dwa nadrzędy: Polycystina i Phaeodaria. Nadrząd Polycystina obejmuje dwa rzędy:
- Spumellaria: Formy o symetrii promienistej z kulistym lub elipsoidalnym szkieletem. Posiadają wypustki cytoplazmatyczne, takie jak aksopodia i filopodia.
- Nassellaria: Formy o przestrzennej symetrii osiowej, zbudowane z kilku segmentów, w tym cefalis, thorax i abdomen.
Promienice mogą tworzyć różne fenotypy, które odzwierciedlają wpływ środowiska na ich budowę. W ciągu doby przeprowadzają bierne, pionowe przemieszczanie się: w dzień zanurza się na głębokość 200–3500 m, a w nocy wraca w kierunku powierzchni, co jest związane z zooksantellami.