Prokulf – Domniemany Biskup Krakowski
Prokulf to postać, która prawdopodobnie była drugim biskupem krakowskim pod koniec X wieku. Jego imię znajduje się w najstarszych katalogach biskupów krakowskich, co sugeruje, że mógł on pełnić tę funkcję po Prohorze, a przed Popponem, znanym również z kroniki Thietmara.
Interpretacje Historyczne
Data objęcia przez Prokulfa biskupstwa, podawana jako 986, nie występuje w najstarszej wersji katalogu. Wiele teorii krąży wokół jego istnienia oraz istnienia biskupstwa krakowskiego:
- Prohor i Prokulf jako biskupi krakowscy: Niektórzy badacze, w tym Jerzy Wyrozumski i Dariusz Andrzej Sikorski, sądzą, że biskupstwo krakowskie mogło istnieć w drugiej połowie X wieku, a Prohor i Prokulf byli jego biskupami.
- Powstanie biskupstwa w 1000 roku: Inna grupa badaczy, w tym Władysław Abraham, twierdzi, że biskupstwo krakowskie powstało dopiero w 1000 roku, co prowadzi do reinterpretacji wcześniejszych zapisów.
- Obrządek słowiański: Niektórzy historycy, jak Karol Potkański, łączą Prokulfa i Prohora z misją metodiańską, sugerując, że biskupstwo istniało na przełomie IX i X wieku.
- Teorie alternatywne: Alfons Parczewski zauważył podobieństwa imion Prokulfa i Prokora z biskupami z VI wieku we Francji, co sugeruje ich obce pochodzenie.
Henryk Łowmiański sugerował, że Prohor i Prokulf mogli być jedną postacią, której imię zostało rozdzielone w wyniku aliteracji. Istnieją również teorie, że biskupstwo mogło być powiązane z metropolią bułgarską.
Podsumowanie
Prokulf pozostaje postacią kontrowersyjną w kontekście historii biskupstwa krakowskiego. Jego istnienie oraz czas objęcia biskupstwa są przedmiotem licznych dyskusji wśród historyków, co podkreśla złożoność i niepewność źródeł dotyczących tej epoki.
Bibliografia
- Dariusz Andrzej Sikorski, „Kościół w Polsce za Mieszka I i Bolesława Chrobrego”, Wydawnictwo Naukowe UAM, 2011.
- Gerard Labuda, „Czeskie chrześcijaństwo na Śląsku i w Małopolsce w X i XI wieku”, Kraków, 1994.
- Jerzy Wyrozumski, „Dzieje Krakowa”, Wydawnictwo Literackie, 1992.
