Programowalny sterownik logiczny (PLC)
Programowalny sterownik logiczny (PLC) to mikroprocesorowe urządzenie, które steruje pracą maszyn i urządzeń technologicznych. Jego działanie opiera się na cyklicznym obiegu pamięci programu, co pozwala na elastyczne dostosowanie algorytmu do konkretnego obiektu poprzez zmianę zawartości pamięci.
Historia sterowników PLC
Do lat 60. XX wieku sterowanie urządzeniami opierało się na sztywnych sieciach logicznych. W 1968 roku inżynierowie z przemysłu samochodowego zaproponowali nowy typ sterowania, gdzie algorytm działania był zapisany w pamięci. Pierwszy system sterowania PLC zaprezentowano w 1970 roku na wystawie w Chicago. W Polsce, w 1977 roku, rozpoczęto produkcję pierwszego polskiego sterownika PLC, INTELSTER PC4K, przez Zakłady Automatyki Przemysłowej MERA ZAP.
Zasada działania sterowników PLC
Sterowniki PLC działają w trybie cyklicznym, wykonując kolejno zapisane rozkazy programu. Cykl pracy składa się z następujących kroków:
- autodiagnostyka
- odczyt wejść
- wykonanie programu
- zadania komunikacyjne
- ustawienia wyjść
Sposób programowania
Producent sterowników PLC dostarcza środowisko programistyczne umożliwiające pisanie aplikacji w kilku językach, zgodnych z normą IEC 61131-3, takich jak:
- LD (logika drabinkowa)
- FBD (diagram bloków funkcyjnych)
- ST (tekst strukturalny)
- IL (lista instrukcji)
- SFC (sekwencyjny ciąg bloków)
Budowa
Sterowniki PLC składają się z następujących elementów:
- jednostka centralna (CPU)
- bloki wejść cyfrowych
- bloki wejść analogowych
- bloki komunikacyjne
- bloki wyjść cyfrowych
- bloki wyjść analogowych
- bloki specjalne
- pamięć ROM, PROM, EPROM, EEPROM
Klasyfikacja
Sterowniki PLC są zróżnicowane, obejmując modele od prostych przekaźników programowalnych po zaawansowane urządzenia o możliwościach komputerów przemysłowych. Nowoczesne sterowniki często nie są określane skrótem PLC, lecz charakteryzowane są danymi dotyczącymi rodzaju wykonania.
Bibliografia
- Jerzy Strzelecki. Uniwersalne systemy sterowania maszyn i urządzeń. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 1982
