Program Voyager
Program Voyager to bezzałogowa misja badawcza, skoncentrowana na badaniach planet-olbrzymów oraz zewnętrznej części heliosfery. Realizowana była za pomocą dwóch bliźniaczych sond, Voyager 1 i Voyager 2, które zostały wystrzelone w 1977 roku.
Geneza i cele misji
W 1965 roku odkryto, że korzystna konfiguracja planet zewnętrznych umożliwia badanie wszystkich gazowych olbrzymów przez jedną sondę. Początkowo planowano projekt „Grand Tour”, który miał obejmować cztery sondy. Ostatecznie zdecydowano się na bardziej skromną misję, której celem były Jowisz i Saturn, z możliwością kierowania jednej z sond do wszystkich czterech planet olbrzymów.
Wystrzelenie i trasa sond
Sondy Voyager 1 i 2 zostały wystrzelone przy użyciu rakiet Titan 3E-Centaur. Ich pierwszymi celami były Jowisz (1979) i Saturn (1980-1981). Voyager 2 jako jedyna sonda przeleciała obok Urana (1986) i Neptuna (1989). Obie sondy są nadal aktywne i przesyłają dane z przestrzeni międzygwiezdnej.
Osiągnięcia misji
- Voyager 1 stał się najdalszym sztucznym obiektem w kosmosie w 1998 roku.
- Obie sondy dostarczyły cennych informacji o planetach-olbrzymach, ich księżycach oraz pierścieniach.
- Voyager 1 opuścił heliosferę w sierpniu 2012 roku.
Kalendarium programu Voyager
Misje były zarządzane przez Jet Propulsion Laboratory, z wieloma kierownikami projektu na przestrzeni lat. Głównym naukowcem projektu od 1972 roku jest prof. Edward C. Stone.
Koszty misji
Całkowite koszty misji wyniosły 865 milionów USD do przelotu obok Neptuna, a dalsze 123 miliony USD na misję międzygwiezdną do września 2013 roku.
Program w kulturze
W serii Star Trek pojawia się wątek, że program Voyager nie zakończył się na dwóch sondach, a kontynuowano go, wysyłając Voyagera 6 ponad 300 lat później.
