Program Mercury
Program Mercury (ang. Project Mercury) był pierwszym amerykańskim programem załogowych lotów kosmicznych, realizowanym w latach 1958–1963 przez NASA. Jego celem było wyniesienie astronautów na orbitę okołoziemską.
Historia
W 1958 roku, w chwili powstania NASA, zainteresowanie lotami załogowymi rosło. Po wystrzeleniu Sputnika w 1957 roku, pojawiły się pomysły na szybkie umieszczenie astronauty w kosmosie. Wśród propozycji był projekt „Adam” von Brauna, który zakładał umieszczenie astronauty w kapsule i wyniesienie go na wysokość 240 km. Projekt ten jednak nie został zrealizowany. Wkrótce po tym, 7 października 1958 roku, program Mercury został oficjalnie zatwierdzony.
Cele i założenia
- Okrążenie Ziemi w statku kosmicznym z człowiekiem na pokładzie.
- Zbadanie zdolności organizmu do funkcjonowania w warunkach lotu kosmicznego.
- Bezpieczne sprowadzenie na Ziemię statku kosmicznego z astronautą.
Program stawiał na wykorzystanie istniejących technologii, niezawodność i prostotę konstrukcji.
Statek kosmiczny
Kapsuła Mercury była jednoosobowym statkiem, zaprojektowanym przez Maxime’a Fageta. Musiała być wyposażona w system ratunkowy, umożliwić ręczne sterowanie i zapewnić bezpieczny powrót na Ziemię. Kapsuła miała niewielką objętość, a astronauta w niej miał ograniczone miejsce na manewry.
Rakiety nośne
Program Mercury korzystał z trzech typów rakiet nośnych: Little Joe, Redstone i Atlas. Little Joe służył do testów systemów ewakuacyjnych, Redstone do lotów suborbitalnych, a Atlas do misji orbitalnych.
Astronauci
W programie uczestniczyło siedmiu astronautów, znanych jako „Oryginalna Siódemka”. Wszyscy byli wojskowymi pilotami, a ich wybór był wynikiem rygorystycznej selekcji. Wśród nich znajdowali się Alan Shepard, pierwszy Amerykanin w kosmosie, i John Glenn, pierwszy Amerykanin na orbicie.
Loty
Program obejmował zarówno loty bezzałogowe, jak i załogowe. Pierwsze misje bezzałogowe miały na celu testowanie kapsuły, a kolejne z udziałem małp. W ramach programu odbyły się również loty załogowe, w tym Mercury 3 z Alanem Shepardem i Mercury 6 z Johnem Glennem.
Podsumowanie
Program Mercury stanowił kluczowy krok w amerykańskim podboju kosmosu, umożliwiając pierwsze załogowe loty w przestrzeni pozaziemskiej. Pomimo trudności, doświadczenia z tego programu stanowiły fundament dla kolejnych misji, w tym Gemini i Apollo. Program zyskał również znaczenie polityczne, będąc odpowiedzią na wyzwania ze strony ZSRR i wzbudzając ogromne zainteresowanie społeczne.
