Buran – Radziecki Wahadłowiec Kosmiczny
Buran (ros. Буран, „burza śnieżna”) to radziecki wahadłowiec kosmiczny, który był rozwijany w latach 1974–1993 w ramach programu „WKK” (Воздушно Космический Корабль). Jego pierwszy i jedyny lot orbitalny odbył się 15 listopada 1988 r. Buran, wyniesiony przez rakietę Energia, był bezzałogowym testem zakończonym sukcesem.
Podobieństwa i Różnice
Buran był podobny do amerykańskiego promu kosmicznego Columbia, jednak istniały istotne różnice w konstrukcji i technologii:
- Silniki: Główne silniki Burana znajdowały się w rakiecie nośnej Energia, podczas gdy w amerykańskich wahadłowcach były częścią orbiterów.
- Ładowność: Buran mógł wynieść 30 ton, a amerykańskie promy do 25 ton.
- Automatyzacja: Buran był zaprojektowany do lotów załogowych i bezzałogowych z systemem automatycznego lądowania, który w amerykańskich promach był wprowadzany później.
- Materiał i konstrukcja: Buran wykorzystywał inne podejście do osłony termicznej oraz silników manewrowych.
Przebieg Programu
Program Buran nie osiągnął pełnej dojrzałości, co uniemożliwiło realizację kolejnych misji. Lot z 1988 roku był swoistym „aktem rozpaczy” zespołu konstruktorów, którzy pragnęli udowodnić, że prace nie poszły na marne. Program został zakończony w 1993 roku z powodu cięć budżetowych ogłoszonych przez prezydenta Jelcyna.
Planowane Misje
- Misja 2: Bezzałogowy lot orbitera 1.02 (IV kwartał 1991)
- Misja 3: Druga misja wahadłowca 1.02 (7-8 dniowa, I kwartał 1992)
- Misja 4: Drugi lot orbitera 1.01 (15-20 dniowa, 1993)
- Misja 5: Pierwszy załogowy lot projektu (przełom 1995/1996)
Dane Techniczne
Na chwilę obecną program Buran pozostaje ważnym elementem historii radzieckiego programu kosmicznego, mimo że jego jedyny lot nie doprowadził do dalszych misji.
