Procesy członków akcji 1005
W latach 60. XX wieku w zachodnioniemieckich sądach odbyły się procesy byłych członków Sonderkommanda 1005, odpowiedzialnych za zacieranie śladów zbrodni hitlerowskich we wschodniej Europie. Główny nadzorca akcji, Heinrich Müller, zaginął w 1945 roku, a Paul Blobel, kluczowy wykonawca, został skazany na śmierć w 1951 roku.
Proces w Heilbronn (1962-1963)
Rudolf Theimer był oskarżony o zamordowanie 45 więźniów żydowskich oraz osobiste rozstrzelanie 10 więźniów w obozie Borek. Został skazany na 4 lata pozbawienia wolności.
Proces w Koblencji (1963-1965)
W procesie uczestniczyło 11 członków Policji Bezpieczeństwa z Mińska, którzy brali udział w zbrodniach w Białorusi, w tym w Mińsku, Słucku i Małym Trostincu. Oskarżeni byli odpowiedzialni za masowe morderstwa Żydów i innych obywateli ZSRR, w tym odwet za zamach na Głównego Komisarza Rzeszy Wilhelma Kube.
Werdykt sądu:
- Franz Stark – dożywocie
- Georg Albert Heuser – 15 lat
- Arthur Wilke – 10 lat
- Rudolf Schlegel – 8 lat
- Friedrich Merbach – 7 lat
- Johannes Hugo Feder – 4,5 roku
- Wilhelm Kaul – 4,5 roku
- Eberhard Richard von Toll – 4,5 roku
- Karl Dalheimer – 4 lata
- Jacob Oswald – 4 lata
- Arthur Harder – uniewinniony
Proces w Hamburgu (1968)
Oskarżeni, członkowie Sonderkommando 1005, byli odpowiedzialni za mordowanie Żydów i innych więźniów na Białorusi i w Polsce. Wszyscy zostali skazani na dożywocie.
Werdykt sądu:
- Otto Drews – dożywocie
- Otto Goldapp – dożywocie
- Max Krahner – dożywocie
Proces w Stuttgarcie (1969)
Czterech członków Sonderkommando 1005 oskarżono o udział w mordowaniu Żydów na Ukrainie i Łotwie.
Werdykt sądu:
- Hans Soh – 4 lata
- Fritz Otto Zie – 2,5 roku
- Walter Helfsgott – uniewinniony
- Fritz Kir – uniewinniony
