Proces załogi Sachsenhausen (1947)
Proces załogi Sachsenhausen był jednym z wielu procesów wytoczonych przez aliantów po zakończeniu II wojny światowej. Obejmował on zbrodnie popełnione w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. Proces odbył się w dniach 23–31 października 1947 roku przed Radzieckim Trybunałem Wojskowym w Berlinie.
Na ławie oskarżonych znalazło się 16 osób, w tym:
- Anton Kaindl – ostatni komendant obozu
- Heinz Baumkötter – naczelny lekarz, odpowiedzialny za eksperymenty na więźniach
- Paul Sakowski – kapo, główny wykonawca egzekucji
Hans Loritz, poprzedni komendant obozu, miał również stanąć przed Trybunałem, lecz popełnił samobójstwo przed rozpoczęciem procesu.
Po krótkim postępowaniu dowodowym, wszyscy oskarżeni zostali uznani za winnych zbrodni wojennych i przeciw ludzkości. Wyrok ogłoszono 1 listopada 1947 roku, gdzie 14 oskarżonych skazano na dożywotnie pozbawienie wolności z ciężkimi robotami, a dwoje pozostałych na 15 lat więzienia z ciężkimi robotami.
Wyrok radzieckiego Trybunału Wojskowego
Wyrok Trybunału był istotnym krokiem w procesie rozliczenia zbrodni hitlerowskich oraz wymiaru sprawiedliwości dla ofiar obozów koncentracyjnych.
Bibliografia
Kategoria: 1947 w Niemczech, Sachsenhausen (1947), Proces załogi, Kategoria: Sachsenhausen (KL)
