Proces rzymsko-kanoniczny
Proces rzymsko-kanoniczny to forma postępowania cywilnego, która powstała we włoskich komunach. Jego rozwój był oparty na rzymskim procesie kognicyjnym oraz na prawie procesowym kościelnym ustanowionym przez papieża Innocentego III, a także na praktyce sądów włoskich.
Reklama
Proces ten obowiązywał w włoskich komunach, krajach Świętego Cesarstwa Rzymskiego (I Rzeszy) oraz w Sądzie Kameralnym Rzeszy do 1654 roku. Jego zasady obejmowały:
- skargowość
- pisemność
- dyspozycyjność
- kontradyktoryjność (przeciwstawność stron)
- legalną teorię dowodową
- prawdę formalną
- instancyjność (możliwość apelacji)
Na podstawie rzymsko-kanonicznego postępowania cywilnego opracowano procedury cywilne w wielu państwach europejskich.
Reklama
Reklama
Bibliografia
- Sójka-Zielińska K., Historia prawa, wyd. 4, Warszawa 1993.
