Próba tuberkulinowa
Próba tuberkulinowa to diagnostyczne badanie, które ocenia przeciwgruźliczą odpowiedź immunologiczną organizmu. Najczęściej stosuje się ją w kontekście masowych szczepień dzieci i młodzieży oraz w sytuacjach, gdy istnieje kontakt z osobą chorą na gruźlicę.
Rodzaje prób tuberkulinowych
Wyróżniamy kilka typów prób tuberkulinowych, w tym:
- Próba Mantoux – powszechnie wykonywana w Polsce
- Próba Pirqueta
- Próba Moro – nie stosowana w Polsce
Analiza wyników
Wynik ujemny
Ujemny wynik próby tuberkulinowej może wskazywać na brak odporności przeciwgruźliczej, co sugeruje konieczność zaszczepienia danej osoby. Rzadziej może to być spowodowane stanem anergii.
Wynik dodatni
Dodatni wynik świadczy o prawidłowej reakcji na szczepienie, przez co nie ma potrzeby dodatkowego doszczepienia. Odporność może również wynikać z wcześniejszego kontaktu z patogenem. Jednak znacznie dodatni wynik wymaga dalszej diagnostyki, aby wykluczyć aktywną gruźlicę.
Przeciwwskazania i fałszywe wyniki
Wynik fałszywie ujemny
Fałszywie ujemny wynik może wystąpić u osób z osłabionym układem odpornościowym, na przykład w przypadku:
- Sarkoidozy
- Ospy wietrznej
- Odry
- Krztuśca
- Anergii po mykoplazmatycznym zapaleniu płuc
- Aktywnej gruźlicy
- Stosowania leków immunosupresyjnych
Wynik fałszywie dodatni
Fałszywie dodatni wynik może wynikać z reakcji krzyżowej z innymi bakteriami, takimi jak Mycobacterium leprae, odpowiedzialnym za trąd.
Próba tuberkulinowa jest więc istotnym narzędziem w diagnostyce gruźlicy, jednak jej interpretacja wymaga uwzględnienia różnych czynników oraz potencjalnych fałszywych wyników.