Prima aprilis

Prima Aprilis

Prima aprilis, znany jako dzień żartów, obchodzony jest 1 kwietnia w wielu krajach. Tego dnia ludzie robią sobie żarty i próbują wprowadzić innych w błąd, co często znajduje odzwierciedlenie w mediach.

Geneza zwyczaju

Obyczaj ten zyskał popularność w późnym średniowieczu, prawdopodobnie mając swoje korzenie w starorzymskich praktykach. Niektórzy wiążą go z rzymskim świętem Cerialii, natomiast Grecy łączą go z mitem o Demeter i Persefonie.

W Anglii do 1752 roku nowy rok obchodzono 25 marca, co prowadziło do zamieszania, gdy nowy kalendarz przesunął datę na 1 stycznia. Wciąż część osób świętowała 1 kwietnia, co skutkowało żartami i nazywaniem ich „kwietniowymi głupcami”.

We Francji zwyczaj przypinania „kwietniowej ryby” do pleców osoby nabieranej wywodzi się z tego, że dawniej w okresie tarła ryb zakazywano ich połowu.

Obchody na świecie

• W krajach anglojęzycznych dzień ten nazywany jest „Dniem Głupców” (April Fools’ Day).
• W Wielkiej Brytanii, Australii i RPA żarty robione są tylko do południa.
• W Szkocji znany jest jako „polowanie na głupca” (Hunt the gowk Day), a na Litwie jako „Dzień kłamcy” (Melagio diena).
• W Rosji 1 kwietnia obchodzony jest jako „Dzień śmiechu” (День смеха), gdzie pierwszy żart miał miejsce w 1703 roku w Moskwie.
• W krajach hiszpańskojęzycznych odpowiednikiem prima aprilis jest „Día de los Santos Inocentes”, obchodzony 28 grudnia.

Obchody w Polsce

W Polsce zwyczaj ten przybył z zachodu w XVI wieku. Już w XVII wieku stał się popularny, a ludzie zaczęli opowiadać wymyślone historie i robić żarty. Dzień ten uznawany jest za niepoważny, a w przeszłości starano się unikać ważnych decyzji tego dnia.

Obok prima aprilis, w niektórych regionach obchodzono także 12 marca, dzień św. Grzegorza, jako czas robienia psikusów.

Słynne żarty w mediach

Media często korzystają z okazji do żartów primaaprilisowych, a niektóre z nich stały się na tyle znane, że przeszły do historii. Wiele z tych żartów ma na celu wprowadzenie w błąd, co sprawia, że ten dzień jest szczególnie oczekiwany przez publiczność.