PRIDE Fighting Championships
PRIDE Fighting Championships (1997–2007) to japońska organizacja promująca walki MMA, która zorganizowała 68 gal, stając się jedną z największych na świecie obok UFC. Zakończyła działalność w 2007 roku, kiedy została sprzedana amerykańskiej firmie ZUFFA.
Historia
1997-2000
Inauguracyjna gala PRIDE odbyła się 11 października 1997 roku w Tokio, gdzie Rickson Gracie zmierzył się z Nobuhiko Takadą. PRIDE wprowadziło tytuły mistrzowskie przyznawane zarówno w turniejach, jak i w pojedynkach. Pierwszym mistrzem był Mark Coleman, który wygrał PRIDE Openweight Grand Prix 2000.
2001-2005
W 2001 roku wprowadzono kategorie wagowe, a pierwszymi mistrzami zostali Antônio Rodrigo Nogueira i Wanderlei Silva. W 2002 roku gala PRIDE Shockwave zgromadziła rekordową liczbę widzów. W marcu 2003 Fiodor Jemieljanienko pokonał Nogueirę, rozpoczynając swoją dominację w wadze ciężkiej. W 2005 roku wprowadzono nowe kategorie wagowe: lekką i półśrednią, a mistrzami zostali Takanori Gomi i Dan Henderson. Paweł Nastula był jedynym Polakiem w PRIDE, stoczył cztery walki.
2006-2007
W październiku 2006 roku zorganizowano pierwszą galę poza Japonią w Las Vegas. W tym samym roku PRIDE zmagało się z problemami finansowymi po rezygnacji stacji Fuji TV z transmisji. W lutym 2007 roku odbyła się druga gala w USA, gdzie Dan Henderson pokonał Wanderleia Silvę. 27 marca 2007 roku PRIDE zostało sprzedane ZUFFA, a ostatnia gala miała miejsce 7 kwietnia 2007 roku. Po przejęciu wielu zawodników przeszło do UFC lub innych organizacji.
Kategorie wagowe
W PRIDE zawodnicy mogli walczyć niezależnie od wagi, jednak podział na kategorie wagowe obowiązywał w walkach o mistrzostwo i turniejach Grand Prix. Wprowadzono cztery kategorie:
- ciężka (ponad 93 kg)
- średnia (do 93 kg)
- półśrednia (do 83 kg)
- lekka (do 73 kg)
Reguły
Walki odbywały się na ringu o wymiarach 7×7 metrów, trwały trzy rundy: 10 minut w pierwszej i 5 minut w dwóch kolejnych. Wyjątkiem były turnieje Pride Bushido, gdzie walki trwały tylko dwie rundy.
Zakończenie walki
Walkę można było zakończyć przez:
- poddanie się
- nokaut
- nokaut techniczny
- dyskwalifikację
- punkty
Akcje zabronione
Wśród zakazanych działań znalazły się m.in. atakowanie krocza, uderzenia łokciami w głowę, gryzienie oraz kopanie leżącego przeciwnika.
Mistrzowie PRIDE FC
Organizacja miała wielu znakomitych mistrzów w różnych kategoriach wagowych, jednak szczegółowe dane na ten temat wymagają dalszego opracowania.