Prezydent Skonfederowanych Stanów Ameryki
Prezydent Skonfederowanych Stanów Ameryki (CSA) był najwyższym urzędnikiem tego krótkotrwałego państwa, które istniało w latach 1861-1865 w wyniku secesji południowych stanów USA.
Urząd
Prezydent CSA był wybierany przez stany, a jego kadencja trwała sześć lat, bez możliwości ponownego wyboru. Oto kluczowe zasady dotyczące tego urzędu:
- Osoba ubiegająca się o urząd musiała mieć co najmniej 35 lat.
- Wybory odbywały się z użyciem elektorów, których liczba była proporcjonalna do reprezentacji stanu w Kongresie. Elektorzy byli wybierani w głosowaniu powszechnym.
- Prezydent był wybierany razem z wiceprezydentem, którzy nie mogli być obywatelami tego samego stanu.
- Pełnił funkcję głowy państwa oraz szefa rządu, miał prawo do zawierania umów międzynarodowych oraz mianowania członków gabinetu i innych urzędników za zgodą Senatu.
- Miał prawo weta wobec uchwał Kongresu i był naczelnym wodzem armii.
- Prezydent mógł być postawiony w stan oskarżenia za zdradę, przekupstwo i inne przestępstwa.
Prezydenci
Tylko jedna osoba pełniła funkcję prezydenta CSA – Jefferson Davis. Jego kadencja rozpoczęła się 18 lutego 1861 roku, a zakończyła 10 maja 1865 roku. Przed oficjalnym objęciem urzędu był nazywany „tymczasowym prezydentem”. Uroczyste zaprzysiężenie miało miejsce 22 lutego 1862 roku, w dniu urodzin Jerzego Waszyngtona, co zostało upamiętnione na państwowej pieczęci.
