Prezydent Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Prezydent Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL) był najwyższym przedstawicielem władzy wykonawczej w Polsce w okresie od 1952 do 1989 roku. Urząd ten miał charakter głównie ceremonialny, a rzeczywista władza spoczywała w rękach Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).
Historia urzędu
Utworzenie urzędu prezydenta w PRL miało miejsce w wyniku zmiany w konstytucji w 1952 roku. Wcześniej funkcję głowy państwa pełnił prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Po 1952 roku prezydent był wybierany przez Zgromadzenie Narodowe.
Zakres kompetencji
Prezydent PRL posiadał ograniczone kompetencje, w tym:
- Reprezentowanie Polski na arenie międzynarodowej.
- Podpisywanie ustaw i aktów normatywnych.
- Wydawanie dekretów w sytuacjach wyjątkowych.
Prezydenci PRL
W historii PRL urząd prezydenta pełniło kilka osób, w tym:
- Bolesław Bierut (1952-1956)
- Edward Ochab (1956)
- Władysław Gomułka (1956-1970)
- Henryk Jabłoński (1972-1985)
- Wojciech Jaruzelski (1985-1989)
Koniec urzędu
Wraz z upadkiem PRL w 1989 roku oraz wprowadzeniem nowej konstytucji, urząd prezydenta został zreformowany i przekształcony w urząd prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Nowa struktura władzy miała na celu wprowadzenie demokratycznych zasad rządzenia w kraju.
