Reklama
Dzisiaj jest 9 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Pręcik (botanika)

Pręcik: Definicja i Budowa

Pręcik (łac. stamen) jest męskim organem płciowym kwiatu, odpowiedzialnym za produkcję pyłku. Składa się z nitki i główki zawierającej pylniki, w których rozwijają się woreczki pyłkowe. Po dojrzeniu pyłek jest uwalniany i przenoszony na znamiona słupków, co prowadzi do zapłodnienia.

Reklama

Morfologia Pręcików

Pręciki występują w dwóch głównych typach morfologicznych: blaszkowate i nitkowate. Ich liczba, układ oraz zrośnięcie są istotnymi cechami diagnostycznymi. Pręciki tworzą pręcikowie (łac. androeceum), które jest jednym z okółków w kwiacie.

  • Typy pręcików:
    • Blaszkowate
    • Nitkowate
  • Układ: haplostemon (jeden okółek), diplostemon (dwa okółki międzyległe), obdiplostemon (dwa okółki nadległe).

Rozwój i Budowa Anatomiczna

W główce pręcika zazwyczaj znajdują się cztery woreczki pyłkowe. Proces rozwoju pręcików może przebiegać różnie w zależności od gatunku. W kwiatach niektórych rodzin występuje zredukowana liczba woreczków. Rozwój pręcika jest kontrolowany przez hormony roślinne, takie jak gibereliny, auksyny i kwas jasmonowy.

Reklama

Funkcje Pręcików

Główną funkcją pręcików jest wytwarzanie pyłku. W niektórych przypadkach pręciki pełnią rolę powabni, przyciągając zapylaczy. Istnieją także prątniczki, czyli pręciki pozbawione pylników, które mogą spełniać funkcje wizualne lub ochronne.

Ruchy Pręcików

Ruchy pręcików mają na celu zwiększenie szans na skuteczne zapylenie. Mogą one reagować na dotyk zapylacza, co sprzyja lepszemu rozprzestrzenieniu pyłku. U niektórych roślin ruchy pręcików są związane z samozapyleniem.

Ewolucja Pręcików

Ewolucyjnie pręciki zmieniały swój układ i liczbę. Pręciki blaszkowate, uważane za prymitywne, występują u bazalnych grup okrytonasiennych. Z czasem pręciki zaczęły przybierać różne formy, co sprzyjało ich adaptacjom do różnych mechanizmów zapylania.

Historia Badań

Badania nad pręcikami datują się od starożytności. W XVIII wieku ich rola została dokładniej zbadana przez wielu naukowców. W XIX wieku rozwój mikroskopii umożliwił szczegółowe badania morfogenezy kwiatu. Odkrycia Mendla oraz prace nad genami kontrolującymi rozwój pręcików przyczyniły się do znacznego wzrostu wiedzy na ten temat.

Pręciki pełnią kluczową rolę w rozmnażaniu roślin okrytonasiennych, a ich różnorodność i adaptacje są przedmiotem intensywnych badań w biologii roślin.

Reklama
Reklama