Prawo Moseleya
Prawo Moseleya to empiryczne prawo fizyczne, które opisuje związek między pierwiastkami chemicznymi a częstotliwością ich linii widm rentgenowskich. Zgodnie z tym prawem, pierwiastki różniące się liczbą atomową Z układają się na linii prostej, a ich częstotliwości linii rentgenowskich \(\nu\) są opisane równaniem:
,
gdzie:
- – częstość promieniowania rentgenowskiego,
- – długość fali promieniowania,
- – prędkość światła,
- – ładunek jądra (liczba atomowa),
- – stałe dla danej linii widmowej.
Można również zapisać to prawo dla częstotliwości promieniowania w notacji Siegbahna:
,
gdzie , a to stała Rydberga.
Prawo Moseleya można również wyrazić dla energii kwantów promieniowania rentgenowskiego:
,
gdzie , a to stała Plancka. Związek energii i częstotliwości można opisać równaniem .
Widma rentgenowskie
Widma rentgenowskie pierwiastków chemicznych, zwane widmami charakterystycznymi, układają się w serie oznaczane jako , przy czym seria odpowiada największej energii. Najbardziej energetyczne linie w tych seriach są oznaczane jako .
Wartości dla serii wynoszą:
- Dla serii
- Dla serii
Prawo Moseleya miało kluczowe znaczenie w odkryciu „brakujących pierwiastków”. Na przykład hafn (Hf), który chemicznie przypomina cyrkon (Zr), został zidentyfikowany w 1923 roku dzięki analizie widma rentgenowskiego przez Dirka Costera i György von Hevesy’ego.
Przypisy
- Kategoria: Prawa i równania chemiczne
- Kategoria: Fizyka materii skondensowanej
- Kategoria: Prawa elektromagnetyczne