Prawo Kirchhoffa (promieniowanie)

Prawo promieniowania cieplnego Kirchhoffa

Prawo promieniowania cieplnego Kirchhoffa stwierdza, że w ustalonej temperaturze stosunek zdolności emisyjnej ciała do jego zdolności absorpcyjnej jest stały i identyczny dla wszystkich ciał. Funkcję tę określa się mianem funkcji Kirchhoffa.

Matematycznie, prawo to można zapisać jako:

$frac\{E(nu,T)\}\{A(nu,T)\}=varepsilon(nu,T)$

gdzie:

• $E(nu,T)$ – zdolność emisyjna ciała w danej dziedzinie częstości,
• $A(nu,T)$ – zdolność absorpcyjna ciała w danej dziedzinie częstości,
• $varepsilon(nu,T)$ – uniwersalna funkcja Kirchhoffa.

Prawo to zostało sformułowane przez Gustawa Kirchhoffa w 1859 roku. W kontekście ciała doskonale czarnego, którego zdolność absorpcyjna wynosi jedność dla każdej częstości i temperatury, funkcja Kirchhoffa pokrywa się z jego zdolnością emisyjną:

$A\_\{mathrm\{CDC\}\}(nu,T)\; equiv\; 1,,\; Rightarrow\; ,,\; E\_\{mathrm\{CDC\}\}(nu,T)\; =\; varepsilon(nu,T)$

Podsumowanie

Prawo Kirchhoffa jest kluczowe dla zrozumienia zachowań ciał emitujących i absorbujących promieniowanie cieplne, mające zastosowanie w różnych dziedzinach nauki i technologii.