Prawo Grahama

Prawo Grahama

Prawo Grahama, sformułowane w 1829 roku przez Thomasa Grahama, dotyczy efuzji gazów i opisuje zależność pomiędzy prędkością efuzji a gęstością gazu. Zgodnie z jego treścią, szybkość efuzji gazów jest odwrotnie proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego z ich gęstości.

Formuła matematyczna

Matematycznie prawo to można przedstawić w następujący sposób:

• $v\; \backslash sim\; \backslash frac\{1\}\{\backslash sqrt\{\backslash rho\}\}$,

gdzie:

• $v$ – szybkość efuzji gazu,
• $\backslash rho$ – gęstość gazu.

Porównanie gazów

W przypadku porównywania prędkości efuzji dwóch gazów w tych samych warunkach (temperatura i ciśnienie), prawo Grahama można zapisać jako:

• $\backslash frac\{v\_1\}\{v\_2\}\; =\; \backslash sqrt\backslash frac\{\backslash rho\_2\}\{\backslash rho\_1\}$,

gdzie indeksy „1” i „2” oznaczają różne gazy.

Uzasadnienie

Słuszność prawa Grahama można uzasadnić przy pomocy rozkładu Maxwella-Boltzmanna, który opisuje zachowanie cząsteczek gazu.

Inne wersje prawa

W późniejszych latach powstała zmodyfikowana wersja prawa Grahama, znana jako prawo Bunsena-Grahama.

Kategorie

Prawo Grahama jest istotnym elementem w dziedzinach takich jak dyfuzja oraz prawa i równania chemiczne i fizyczne.